Słońce, bunt i panna młoda.

Na ślubnym kobiercu stanę w wianku z żywych kwiatów. Tak, to jest to. 

Tylko przeszkadza mi w wizji ślubu... kapłan. 

Dobra, dobra, niech wpierw trafi na moją dłoń błyskotka to inaczej pogadamy. 

Ale lubię o tym myśleć. A raczej o wspólnym życiu, rozwijaniu się, uzupełnianiu, niż o tym kiczowatym przedstawieniu, jakie teraz zazwyczaj się odgrywa na weselach. 

Czy u was też tak cudownie świeci słońce? Ten przyjemny ciepły wiatr na twarzy, rozkwitające kwiaty. 

Nawet ludzie wydają się tacy... bardziej ludzcy. Mam ochotę słać każdemu przyjazny usmiech, 

śmiać się z rozkosznych dzieci, brykających po ulicach Dużego Miasta. Teraz za oknem pada deszcz

i już tęsknię za promieniami słońca na twarzy, nawet tymi nieznośnie wpadającymi przez brudne szyby autobusu. 

Chce się żyć, chce się żyć. 

Marzę by wyjechać gdzieś w dal, z dala od miast i ludzi. 

Tańczyć boso po trawie

Pić fantastyczne soki z owoców i jeść same warzywa. 

Robić tylko to co kocham.

Bilans: 

Ś: Twarożek + grejpfrut

II Ś: owsianka z truskawkami i bananem

O: Pieczona cukinia i pieczarki z kaszą gryczaną + kanapka z żółtym serem

K: Makaron z szpinakiem i jakieś wegańskie ciastka którymi mnie poczęstowała tesciowa ; ) 

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Wracam do was na stałe. Lubię pisać tu moje dziwne myśli wypływające wprost z nieokiełznanego łba. 

Dobranoc wam!