LECZENIE BÓLU PSYCHICZNEGO

Mam 21 lat i nadal nie wiem sama czego chce od życia... Czasami czuję się tak jakbym żyła w dwóch światach. Jeden wygląda pięknie, wszystko w kolorowych barwach. Jest uśmiech, są przyjaciele, rodzina i wszystko tak jak być powinno. I jest drugi świat... W tym drugim świecie czuję tak jakbym już nie żyła. W tym drugim życiu prawdopodobnie tak bardzo kocham śmierć, że nie chcę przestać. Jestem w nim sama I tak jest mi najlepiej. Zaś tęsknię za bliskimi i uciekam do nich. Mam różne wahania nastroju.. A co najgorsze? U mnie wszystko zmienia się w ciągu jednej minuty. Pojebany ten świat, albo ludzie, którzy mi to zrobili. Sama sobie też, bo nie znam nikogo kto wpadłby w nałóg wbrew własnej woli. Wtedy nie wiedziałam czy przestać, czy to skończyć, bo żeby skończyć najpierw trzeba wiedzieć po co, a ja nie wiedziałam. Jak ja nawet nie wiedziałam kim wtedy jestem, gdzie żyje, w którym ze światów i z kim. Kim są ludzie otaczający mnie. Czy mogę im ufać? Czy mogę powiedzieć wszystko co mi leży na sercu? Czy na prawdę mnie kochają? Do dziś zadaje sobie pytania, na które zapewne nigdy nie otrzymam odpowiedzi, a nawet jeśli tak.. To i tak nie. Skąd mam pewność, że będzie to prawda? Niektórzy odchodzą z naszego życia tylko dlatego, że coś się po drodze pierdoli.. Chcą iść? Proszę bardzo, nigdy nie zatrzymuje przy sobie ludzi, którzy nie chcą być przy mnie bez wzgledu na wszystko. Właśnie oni pokazują to jak na niewielu ludzi możesz liczyć. Dlatego zawsze musisz mieć wyjście awaryjne. Samą czy samego siebie. Nie proś się nigdy o czyjąś uwagę, o czyjąś pomoc... Ze swoją złą, nieobliczalną psychiką też sobie w końcu dasz radę. Choć ja czasem zastanawiam się czy nie warto z kimś porozmawiać. Z kimś zupełnie obcym. Wiele nad tym tematem rozmyślam i dochodzę do wniosku, że chciałabym, żeby ktoś mnie nakierował do tego, żebym w końcu wiedziała czego chcę. Oba te światy są dla mnie już znane, nie są mi straszne... Nawet ta samotność, której kiedyś się panicznie bałam. A najlepsze jest to, że nawet w tych chwilach, gdzie widzę czarny scenariusz potrafię szukać pięknych rzeczy, nawet gdy to są tylko iluzje. Właśnie najpiękniejsze jest widzieć to co dobre w tym co się nie układa...