Pierwsza taka jesień... Bez Niego, chociaż przez ostatnie 4 lata był przyzwyczajeniem tak jakby czas się zatrzymał, bo nic się nie działo.. Na pewno nic dobrego.. Mimo wszystko noszę ból w sobie, bo zabrał coś co kochałam najbardziej na świecie. Tak więc będę czuła żal do końca życia. Nic już nie będzie takie jak było. Każdy ma prawo do szczęścia. Dziś go szukam, choć chyba nie potrafię już kochać. Wszystkiego nie da się naprawić. W każdym z Nas jest ta miłość i nienawiść bez wyjątku. Czasami trzeba puścić coś wolno, żeby wiedzieć czy było nasze... Ja wiem, że nigdy nie było moje. Niestety człowiek myśli po fakcie i żałuje różnych decyzji. Szkoda, że czasem jest już za późno. Teraz jak w coś wchodzę to nie potrafię na Sto procent.. Bo ile może dać z siebie człowiek, który tak wiele przeżył, który został zdeptany z ziemią? Masz uczucie, że masz dosyć miłości, ale wiesz, że tylko ona ci pomoże. Chcesz się otworzyć przed kimś, ale masz lęk, że się znów rozczarujesz, że znowu przeżyjesz to samo co wcześniej. Boisz się zaufać, panikujesz, uciekasz od uczucia, choć kiedyś możesz tego żałować, że jednak nie złapałeś tej szansy. Chcę złapać te szczęście pod warunkiem, że nie będzie żadnych kłamstw... Bo MIŁOŚĆ jest silniejsza niż ŚMIERĆ.