Krok do przodu

Mam ochote wejść na plan zdjęcia. Chcę poczuć na sobie ciepłe promienie słońca i chłodną wodę ... Spokojnie? Myślę że nie, że spokojnie nie będzie. Nigdy. Zawsze będzie ta nuta zwątpienia, Zawsze będę mieć obawy ... nie tylko o nią nie tylko ... tęsknie za Tobą. pragnę Cię, boję się Ciebie i pożadam. Boję się siebie. Swoich chwil słabości. Które powróciły ze zdwojoną siłą. Boję się że szepniesz mi do ucha "olej to, przecież wszystko kiedyś się skończy, a ja zawsze jestem taka sama"... Wiem że może nadejść taka chwila, nie pomogą telefony z płaczem do przyjaciół, nie pomoże świadomośc tego ile udało mi się osiągnąć ani to że mam dla kogo walczyć. Co mogę zrobić? Nic. Mogę tylko jak dotychczas, żyć i wierzyć że to ma sens. Że mój uśmiech nie cieszy tylko mnie ... Jak ja się boję! Boję! BOJE SIę!