bez tytułu, bez łez

sekundy.. minuty... godziny.... czasami całe dni .... Nie bałam się przytulić, nie bałam się płakać ... dlaczego nie zauważyłam co sie dizeje? dlaczego nie zdałąm sobei sprawy z noża któy tkwił w moich plecach, nadal tkwi? kolejny raz mogę tylko wpatrywać sie w ziemie zamaist cieszyć. Tak bardzo chciałabym powiedzieć że jestem szczesliwa. Tak bardzo chciałabym odtechnąć z ulgą. Zabijasz mnie. Nie mogę nawet uśmiechnąć się do Ciebie w myślach. Tak bardzo boli mnie myślenie o tym jak mnie traktujesz. Boli mnie cała dusza. Nie mogę nawet nic powiedzieć. Bo Ty krzyczysz. Boję się. Nie mogę nic zrobić. Czuję się jak zakuta w łańcuchy. Zamknięta w celi z kłamstw, milczenia i osobistego bólu. w jednym przyznam Ci racje ...... pierwsze zdania jakie wymieniliśmy między sobą mówiąc o tym jacy jesteśmy były prawdą.