13/07

"dlaczego się tak cieszysz jakbyś dostał szczękościsku?" - spytałam brata, który stał przed szafą i najwyraźniej czegoś w niej szukał.

"a czy ty musisz wszystko wiedzieć, wścibska fretko?" - odpowiedział z uśmiechem.

uśmiechnęłam się kącikiem ust.

mój plan najwidoczniej się rozwijał w dobrym kierunku.

"niby nie... ale mógłbyś powiedzieć."

widać było, że zawahał się przez chwilę, ale w końcu odetchnął i wydusił - "no dobra. w sobotę spotykam się z G o s i ą." - wypowiedział imię tej dziewczyny prawie że z namaszczeniem.

zainteresowałam się.

ostatni raz tak się zachowywał, kiedy poznał Agatę.

"kto to taki?" - chciałam dowiedzieć się czegoś więcej.

przewrócił oczami, ale chwilę później uśmiechnął się wyciągając z szafy wieszak z błękitną koszulą.

"dziewczyna, którą poznałem przez ten twój portal."

"wspaniale!" - ucieszyłam się. szczerze. mój brat zasługiwał na prawdziwe szczęście. - "mówiłam, że zapomnisz o tej zdzi..."

"ani mi się waż." - zagroził.

"o tej niedobrej dziewczynie." - zakończyłam bezsensownie. - "ale przyznaj, że pomysł miałam dobry."

oczekiwałam aprobaty i otrzymałam ją, widząc jak Michał się uśmiecha nieśmiało i rumieni jednocześnie.

Michał nie lubił jak ktoś miał rację, a on nie.

zawsze chciał być tym "najstarszym bratem", najmądrzejszym, tym z którego mieliśmy brać przykład.

i tak jest.

w końcu to on przewodzi naszą grupą, naszym gangiem.

ludźmi, których wyciągnął z największych gówien, takich jak alkohol, narkotyki...

każda z 25 osób naszego gangu, była mu coś winna.

ale Michał nie chciał nic specjalnego w zamian.

poprosił ich tylko o pomoc w założeniu fundacji non-profit pomagającej nastolatkom wygrzebać się z ich uzależnień.

organizowali spotkania w szkołach, poza nią, zajęcia na których Michał z resztą grupy pokazywał jak można inaczej zająć czas.

osiągnął wiele w młodym wieku, dlatego zawsze musiał mieć pewność, że sprawuje nad wszystkim kontrolę.

uśmiechnęłam się do siebie i wyjęłam z jego rąk koszulę, odwieszając ją z powrotem do szafy.

"chodź mały, na taką okazję potrzebujesz nowych ubrań."

cmoknęłam go w policzek i złapałam swój płaszcz.

"masz być na dole za pięć minut." - zawołałam wesoło.