05/07

19 lutego 2009

widziałem się z Agatą.

to było nasze najgorsze spotkanie w życiu.

nie dała mi dojść do słowa, rzucała się, nie pozwoliła mi się nawet dotknąć.

jakbym nagle stał się trędowaty.

zarzucała mi, że za rzadko się widujemy.

po cichu przyznałem rację.

że jej nie kocham.

zrobiło mi się przykro.

kochałem ją ponad życie.

później, kiedy ochłonęła, powiedziała coś czego się domyślałem, ale wolałem aby nie było to prawdą.

miała tu kogoś.

od października.

podobno to był ktoś, kogo potrzebowała.

że czuły, kochający, troskliwy i co najważniejsze - był na miejscu.

i że on w porównaniu ze mną nadaje się na ojca.

nogi się pode mną ugięły.

była w ciąży.

ze mną?

czy z nim?
nie chciała powiedzieć, a moje serce pękło.

była jedyną, która wytrzymała ze mną tyle czasu.

dzięki niej wyszedłem z tego całego gówna, jakim były narkotyki.

siostra mówi, że poboli i przestanie.

skąd ona może to wiedzieć, skoro nigdy z nikim nie była.

nigdy nie musiała przeżywać rozstania.

nie wiedziała jak to jest, kiedy najbliższa twojemu sercu osoba, nagle ci je łamie w pół.