Jednak mądrzy nie mieli racji...

"Myślenie nie boli", "pomyśl, przecież to nic nie kosztuje" tak zawsze słyszałem od moich mądrych nauczycieli na różnych stopniach mojej edukacji.
Nie mieli ani trochę racji. Ja myślę od tygodnia i boli od samego początku do teraz. Myślę, a i tak pewnie wszystko już jest przesądzone i skończy się niestety źle dla mnie. Czasem są inne, nie ludzkie czynniki, które maja wpływ na decyzję, jaką podejmie dana osoba i chyba niestety tutaj właśnie tak będzie.

https://www.youtube.com/watch?v=BLGdXqXaV1A "Żyje jak grzeszny anioł w tłumie ludzi lecz sam" - idealny fragment piosenki, opisujący mój obecny stan.


Trzeba się ogarnąć, wziąć w przysłowiową garść i mimo wszystko być dobrej myśli, że niektóre ważne rzeczy się ułożą. Chociaż patrząc na to z drugiej strony idzie się naprawdę załamać. Przed okresem wakacyjnym spotkałem się ze znajomym ze szkolnych czasów i wspólnie powiedzieliśmy, że na jesieni wspólnie zorganizujemy spotkanie klasowe z tamtych lat. jak to zwykle było w cholerę zapału związanego ze wspólnym spotkaniem się z kolegami czy koleżankami. Ja miałem swoją stronę ogarnąć, on swoją. Do teraz nie wiem jak mu idzie i pewnie już się nie dowiem... Tak to jest liczyć na innych.

Ostatnimi czasy doszło do tego, że (podobno bardzo dobremu) koledze odmówiłem spotkania sugerując problemy, jakie mam obecnie w życiu codziennym. Warto dopowiedzieć, że to jeden z lepszych znajomych.

Analizując Messengera wynika z tego, że mam jedną osobę, której mogę o wszystkim powiedzieć. Trochę mało jak na 26 latka, który całe życie mieszka w jednym z największych miast w Polsce...

Ale ta jesień nadal piękna bardzo;