chorownia

Brak partnera skutkuje tym, że :
-gdy jesteś chora nie ma kto zrobić Ci herbatki, obiadku, ani chociażby podać głupie husteczki

-gdy jest Ci źle nie masz ukochanego ramienia na którym możesz się wypłakać

-gdy jesteś zmęczona nie masz do kogo się przytulić by naładować swoje baterie

-gdy masz okres nie masz kogoś kto przyniesie Ci pyszne czekoladowe ciasto i obejmie Cię pozwalając zapomnieć o bólu

-gdy masz ochotę iść na spacer nie masz kogo złapać za dłoń

-gdy najzwyczajniej masz ochotę zostać w domu nie masz z kim walnąć się do łóżka i przytulając się oglądać filmów

-gdy masz ochotę odpocząć od wszystkich ludzi i siedzisz dniami w domu uzmysławiasz sobie jak brakuje Ci tych ciepłych ramion.

Mogłabym wypisać jeszcze wiele tych -gdy- ale nie ma to najmniejszego sensu. 

Nie mówię, że brak faceta jest czymś totalnie złym.

Mówię tylko, że większości nocy i dni brakuje mi wielu rzeczy.

Rozlatuje się przez to bycie sentymentalną. 

Chyba złapałam małego dołka. 

Niby mam swój czas, na odchorowanie, ale jakoś tak pusto. 

Mieszkanie samej nie zawsze ma pozytywne korzyści..