Serce a rozum ?

Ciałem jestem tutaj, lecz myślami jestem daleko stąd..

Wędruje cały czas po wspomnieniach, marzeniach, po myślach które trapią mi głowę...

Dużo ostatnio myślę.. ponoć rzeczy których się kiedy kolwiek nie zrobiło choć zamierzało bardziej bolą niż nie zrobione rzeczy.. Sama nie wiem. Są takie rzeczy, które chciała bym żeby się wydarzyły, są takie rzeczy których nigdy nie zapomnę, są takie czyny których żałuję... I są takie chwile co chciała bym cofnąć czas.

Leżąc w nocy, i patrząc bezlitośnie na sufit tuląc Zebre i Pysia rozmyślam nad sensem życia. Nie jest łatwe, a ten kto tak mówi albo na serio ma wszystko gdzieś albo rzeczywiście ma na tyle łatwo w życiu, że nie zwraca uwagi na momenty w których każdego czlowieka zabolało serce, zranił tą drugą osobę lub rodzinę, czy stracił najbliższego..

Ktoś kto jest dla mnie wzorem do naśladowania ostatnio powiedział mi, jak mogę kochać innych jak nie kocham samej siebie. Myślę, że ostatnio się dowiedziałam jak kocham siebie i że kocham pewne osoby. Mam swoje wzloty i upadki, kiedy wściekam się działam od razu, kiedy jest mi źle płaczę i szukam wsparcia, kiedy się śmieje chce żeby inni się śmiali ze mną... Wydaje mi się że jest to bardzo ludzkie prawda? Nie znam takiej osoby, która nie żałowała w życiu jakiejś decyzji, której podjęła. Mijają dni, godziny, minuty... Zamiast być coraz lepiej ja sie czuje coraz gorzej, jedyne co mnie cieszy to to, że moje buty przyjdą paczką na które czekałam bardzo długo. Ponoć dwa razy do tej samej rzeki się nie wchodzi... ale bez tego nie nauczymy się pływać prawda? Tak samo jest powiedzenie do trzech razy sztuka! I teraz pomyślcie sobie Tato, mamo, Sandro i inni ludzie którzy powtarzają mi, że tego kwiatu jest pół światu i szkoda wylewać łzy ... po jakiego grzyba jest powiedzenie do 3 razy sztuka lub cytat Paulo Coelho " Los czasami rozdziela bliskich sobie ludzi, żeby uświadomić im ile dla siebie znaczą"

Jest mi ciężko, nie moge tego zaprzeczyć. Nie wiem, jedni mówią, że to było przyzwyczajenie do siebie, a ja twierdzę, że to była duża miłość, w której dawałam całą siebie, kochałam całym sercem potrafiąc zrobić wszystko... Zawsze starałam się żeby było dobrze !

Teraz co będzie się działo w moim życiu zależy ode mnie...Tylko ode mnie !
Może i popełnie znowu błędy, po których nazwą mnie nie rozważną, lub powiedzą po co to zrobiłaś. Ale człowiek uczy się na błędach... Tak przede mną jest jeszcze całe życie, mam dużo czasu i nauka też powinna być dla mnie ważna. Mogę się przyznać. Mam duszę artystyczną, robię bałagan w pokoju, choć jestem dziewczyną, uwielbiam malować co oznacza, że nie mam mocnego sumienia i odwagi i często przez to dostaje w dupe od życia. Nie ważne ile ich popełniłam ważne, że cały czas się uczę i staram się nie iść tą samą drogą, ale nie oznacza to że nie z tymi samymi ludźmi.... 

To na tyle ile chciałam się wypowiedzieć.
Dziękuję!