38.jakby runął domek z kart

Twoje życie na dnie, choć już bywało niżej,

a więc mam tolerancje, na to co rano widzę.

Czasem jak wdepniesz w dołek,

to kopiesz jeszcze większy.
Żyjemy w błędnym kole, które ma swe zakręty..

Chciałabyś śpiewać, tańczyć do rana mi,
kochać się do śniadania by jutro zacząć od nowa film.
Mała Mi róż ma na okularach dziś;

nie lubi jak sama śpi, oraz że nie wie o nas nikt.

Dla Ciebie wszystko w koło idealne musi być,

ale zgrabnie kusisz tym, łatwopalne dusi dym..

Hej, nie rozumiem siebie sam, więc czemu niby Ty mnie;
Tak, toleruj moje chore ja.
Głupia prośba, co weekend to koniec nas
znowu Ci się już błyszczą oczka,

jakby runął domek z kart.

Naiwne pytanie czemu znów pijesz sam;
-znałabyś odpowiedź jak posłuchałabyś ciszy raz.