nienawidzę swojego życia, naprawdę tak bardzo mocno go kurwa nienawidzę!

tak źle jak jest teraz nie było jeszcze nigdy...

mam ochotę zamknąć się, odizolować od ludzi -.-

NIENIENIENIENIE NIE POCIĄGNĘ TAK DALEJ, NIE MA MOWY...

ten styczeń był aż tak chujowy, że szkoda gadać.

mam cichą nadzieję, że chociaż luty będzie lepszy, mum please.

dzisiaj nudy w szkole jak nie wiem.

hala, matematyka, hala, polski, hala, polski, hala, angielski, hala, chemia

i tak w kółko latanie to tu, to tam.. ;)

jutro do tylko chemia, trochę historii i do kina, więc luz.

świetny początek weekendu <3

trochę boję się, co będzie jutro, jak ja mu spojrzę w oczy po tym wszystkim.

no nic, jakoś to będzie.

wrócę do domu to pewnie sprzątanko i do książek, bo przyszły tydzień zawalony jak nie wiem...

a trzeba się wziąć do roboty, bo Mickiewicz od tak mnie nie przyjmie, niestety ;c

i dlaczego ja jestem o niego tak zazdrosna?

boże, ja go kocham chyba naprawdę.....

to jest silniejsze ode mnie, nie mogę tego opanować w żaden sposób :|

krzywdzę mojego "chłopaka", chyba muszę pomyśleć nad rozstaniem,

bo to nie ma sensu..

nie odzywa się od czterech dni.

chuj z tym, nie mam sił, dobranoc :*