Pogrążony w smutku sam nie wiem co dalej czynić mam jak odnajdę stary świat który minął dawno tak pogrążony w cieniu płat serce staje niczym wrak... Jakie dziś mi życie zostało serce krwią dziś zapłakało wydrzeć wszystko z siebie chciało lecz co by to mi wtedy dało by się chyba rozleciało kresu życia by znać chciało... Lecz nadzieje ciągle mam że nie jestem jeszcze sam może to jest taki znak próba uczuć, jakiś ślad jak go czytać dzisiaj mam ścieżka życia długa tak... Wiem czasz dziś dzieli nas pogląd różny tak lecz wiem nie będę ronił łez będę cieszył się tym co jest może nie będzie tak jak było lecz nie chce byś się skończyło... W taki sposób znajomość kończyło choć dla cierpień tak by łatwiej było me serce nie pozwoli i by nie pozwoliło...