Życie jak z porcelany...
Dodano: 29 CZERWCA 2008
Samotna i zagubiona
upijam się własnym cierpieniem.
We krwi skąpana, poraniona
boś Ty dawniej mym ukojeniem...
Ślady na moim ciele,
ślady na moich rękach,
dla mnie znaczące tak wiele,
bo to blizny po moich mękach...
Me serce kona
bez Twej miłości,
I krzyczy "Szalona!
Żyj teraz w samotności!"
Lecz ja tak nie umiem,
Bez Ciebie mi źle...
Już wszystko rozumiem,
Muszę zakończyć życie swe...
W jeziorze gorzkich łez,
zatapiam się...
Nadchodzi mój kres,
bo już nie ujrzę Cię...
Komentarze
comewhatmay
Fryz robiłam ja i moje trzy przyjciółki z comawhat may koniec dlatego zapraszam na koniowa12
03/07/2008 19:21:40
