Dodano: 20 MARCA 2011
Przez następne miesiące wydawało mi się, że żyję za karę. Nienawidziłam poranków. Przypominały mi, że noc ma swój koniec i trzeba znowu radzić sobie z myślami. Jak się człowiek przyzwyczai, że nie dostaje tego, czego pragnie, to stopniowo sam już nie wie, czego powinien oczekiwać od życia.
uwielbiam gdy po melanżu, dzwonisz do mnie skacowany i mówisz 'już nigdy z Tobą nie piję!' ;D
haha po 18 suuper :) wybawiłam się z najlepszymi :)
niczego nie żałuje i jest mi z tym dobrze :)
chociaz musze przyznać ,że wspomnienia dość często do mnie wracają , to jakoś staram się sobie z tym radzić :)
