I Ciebie też, bardzo

Znowu musiałam uciec w Polskę.

Prokuratura prowadzi dochodzenie w sprawie znęcania się i nękania przeciwko Panu Tacie.

Komornik nieudolnie próbuje wyegzekwować zasądzone alimenty.

A ja zamknęłam w sobie strach, panikę i próbuje wyciszyć rozbrzmiewające mi w głowie jego groźby, o podpaleniu żywcem, rozwaleniu głowy, zabiciu i pobiciu.

Nadal robię dobrą minę do złej gry.

Mimo dobrych serc dookoła mnie, jestem w tym sama.

Coraz częściej myślę o tym, że oboje nie możemy żyć na tej ziemi. Nie da mi nigdy spokoju.

Niby żyje, ale to raczej schematy działania.

Nie mam w tym co robię żadnej radości.

Wewnętrznie chyba już umieram. Nie wiem czy ktokolwiek będzie w stanie mnie przywrócić do życia.

Jestem jak błazen - robię dobra minę do złej gry.

Natomiast nie wiem ile jeszcze będę umiała tak aktorzyć.

Pozdrawiam Was moje Małe Żuczki