Przyjaźń jest to więź jaka łączy dwoje ludzi. Jest to wspólnie spędzany czas, niekiedy wspólnie przepłakane noce i godziny, problemy z jakimi trzeba było dać sobie radę, jest to wsparcie na jakie niezależnie miejsca, czasu, godziny możemy liczyć, pomoc, która zawsze powinna być okazywana, śmiech niekiedy nawet z byle powodu, wspomnienia, których nigdy nikt nam nie zabierze, jest to uczucie, że nie jesteśmy na tym świecie sami, że jest przy nas ktoś kto zawsze przy nas będzie, czasem sam fakt, że mamy taką osobę pomaga nam z szarą codziennością. Wakacje, których wprost nie da się zapomnieć, rozmowy, które czasami tak wiele zmieniały, a niekiedy po prostu były, cisza, która nawet z tą osobą nie była męcząca, a wręcz przyprawiała o radość, imprezy, urodziny, oglądanie meczy, filmów, bajek, piosenki, które już na zawsze pozostaną z nami, miejsca, w których za każdym razem powracają te cudownie spędzone chwile, a może i nawet wylane łzy. Tak wiele naszemu przyjacielowi/ przyjaciółce zawdzięczamy, tak wiele jeszcze chcielibyśmy powiedzieć, jednak co zrobić w momencie kiedy ta przyjaźń się wypala, kiedy nie jesteśmy w stanie nic zrobić aby poprawić nasze relacje, bo pod wpływem innych ludzi się one zwyczajnie psują, pogarszają, nie są takie jak dawniej?
Jestem pewna, że każdy w swojej przyjaźni przeżywał gorsze dni, chwile zwątpienia, kłótnie, lecz prawdziwa przyjaźń mówi się, że powinna wszystko znieść, wszelkie przeciwności, które wręcz powinny ją umocnić, pokazać z jakimi przeszkodami daliśmy sobie radę. Jednak jest jakieś ale... Aby można było odbudować relacje, naprawić kontakty- potrzeba chęci, motywacji i działania dwóch osób. Jedna osoba nie jest w stanie naprawić, odnowić i ratować przyjaźni.
Najlepsza w takim wypadku jest rozmowa, szczera- powiedzenie sobie prosto w oczy co nas boli, co się dzieje, nasze przypuszczenia i oczywiście sugestie, które miałyby wpływ na odbudowanie naszych relacji, a może nawet na ratowanie tej więzi. Najważniejszy wówczas jest czas, nic od razu, nic na siłę...  W takim przypadku wskazane byłyby spotkania, takie jak dawniej. Może nawet spacer w dawne miejsca? W miejsca, gdzie niegdyś razem spędzaliśmy tyle czasu, miejsca śmiechów, miejsca łez, nasze miejsca. Wspomnienia? One są dobre na wszystko, one na zawsze pozostaną, może także się nimi posłużyć. Najważniejsze jest staranie się, chęci odnowienia relacji, ratowania tego co nie jest stracone, co prawda o prawdziwą przyjaźń nie powinno się walczyć, jednak pomóc jej można. Bo jeżeli ktoś jest dla nas ważny to pomimo jakichkolwiek przeciwności damy radę, pomimo wszystkiego będziemy dążyć do dobra naszej przyjaźni, będziemy walczyć o bliską nam osobę.