jest dobrze. jest tak okropnie dobrze, że ja nie wierzę. mózg ludzki ma tak niezbadane i tak wszechogromne horyzonty, które co jakiś czas, co jakieś przeżycia się odkrywają, ujawniają, przejawiają, PRZENIKAJĄi znikają. lubię to niemożliwie bardzo. i tęsknię za moim przyzwyczajeniem. muszę ogarnąć, które rzeczy naprawdę dają mi niekłamaną przyjemność i popęd ku TEJ trzeźwej wyobraźni kreującej te trwałe rzeczy.