kici kici kochanie...

zgłaszam się.

na chwilę.

jestem.

póki co.

[Anka i Michał za pozwoleniem!;D może nie mistrzostwo świata, ale szarosc nie jest zła]

mamy WIOSNĘ.! 

thx God. 

ludzie,

moja przewlekła czasobrakność wciąż jest złowieszczo natarczywa.

przepraszam.

bez urazy, ale ja chyba wysiadam.

ten świat coraz bardziej mi się nie podoba.

a może to ze mną jest coś nie tak...

z jednej strony się cieszę, że

mamy słońce i wiosnę, i kwiatki,

i całą resztę,

a z drugiej sama natura to nie wszystko.

pewne stworzenia mnie niszczą.

wypalają we mnie życie i radość.

gaszą promyki nadziei,

zawiązują oczy robiąc ciemność.

ja nie umiem wszystkiego.

[jeszcze]

ale odróżniam ból od jego braku.

i widzę różnicę między dobrem i złem.

i może w tym tkwi problem.

nie owijając w bawełnę,

i przesadnie nie koloryzując...

żyć żyję,

idę tą pogodną stroną życia,

ale zdarzają się deszcze...

nic nie jest idealnie dopasowane.

ten świat polega na nieustannym chaosie.

i braku rozwiązań za którymi biegamy.

uuuf.

później skończę.

pojawię się tu jeszcze.

nieawem.

do zaś. (:

;*