Pamiętam to zdjęcie jak dziś . choć nie liczę liczb 

Odwiedziłaś mnie jak byłam chora akurat szedł mecz siatkówki POLSKA-WŁOCHY.

wspominałyśmy tyle lat za nami spędzonych razem . 

jak się wtedy trzymałyśmy z całą bandą . 

która się rozpadła .. każdy poszedł w inną stronę ... 

zero kontaktu . od kąd się przeprowadziłaś 8 lub 9 lat temu . 

w sumie brakuję mi tego wszystkiego . 

siedzenie na polu . na twojej i Michała klatce . w sumie nie wiem czemu my tam siedzieliśmy . 

ale za pewne było ciekawie ^^ . 

i jak trudno nam było się ROZSTAĆ jak nas rodzice do domu wołali . 

pamiętam też ''karteczki '' jakie awantury były o nie . kto się wymieni za jaką . 

mój wypadek na drzewie . i problem z zejściem . 

siedzenie i granie na Cechowej lub na trawniku przy szkole nazaretanek . 

mogłabym tak pisać bez końca ale w sumie ważne że to będę mieć w SERDUSZKU .

mam nadzieję że Ty chociaż pamiętasz . 

i jak to będziesz czytać to NIE PŁACZ ! pamiętaj możesz nadal mnie odwiedzać i liczyć na mnie w tych NAJGORSZYCH  a także w tych NAJLEPSZYCH chwilach gdzie można cieszyć się a nie tylko dołować .

bo w sumie JESTEŚ I BYŁAŚ I BĘDZIESZ WYJĄTKOWĄ OSOBĄ Z KTÓRĄ ZAWSZE MIAŁAM FAZZY <33 ...