Z listów do eM.

Padał deszcz, deszcz jest dobrym powiernikiem tajemnic. zaciera ślady, nie wiem jak, nie pamiętam, ale szłam ulicą, zatrzymałeś auto i spytałeś czy wsiądę. Sny są nieprzewidywalne, jak to możliwe, ze idę w deszczu i jak to możliwe ze się zatrzymujesz przecież mieszkasz w innej części kraju. Zabierasz mnie do siebie, mieszkasz gdzieś w lesie, ciemno u Ciebie w domu, ciemno ale cieplo. Dajesz mi ręcznik i koszulkę zebym nie siedziała mokra. W lodówce nie masz standardowo za dużo, jajka i kilka piw. Gadamy pół wieczora bo przecież nie widziałam Cie z pół roku, milczenie często wkrada się w rozmowę. Jakby było wczoraj, pamiętam pełen zrozumienia wzrok, który od czasu do czasu mi rzucasz w snach nie ma fabuly& całuje Cię w ramię.. śpisz spokojnie, przecież tego nie zauwazysz przekręcasz się przygniatając mnie do siebie i całujesz w czoło, przekręcasz mnie na plecy, siadasz na moich biodrach trzymając jedną ręką moje ręce, drugą wiedziesz przez nos, usta, brodę, szyję az do końca twojej koszulki, wsuwasz rękę pod nią i zatrzymujesz się jakby czekając na pozwolenie, jakbys chciał się upewnić, że nie robisz nic niewłaściwego 

Gryziesz mnie w usta, nie pozostaje Ci dłużna, całuję Cie w sposób w który nie powinnam tego robić, namiętnie, zbyt szybko, tracąc kontrolę nad sobą nad sytuacją, pozawalając na to by stało się to co ma się stać, otrzeźwiajac na chwil, próbuję zrzucić Cię z siebie, nie mogę, jesteś przecież facetem silniejszym, zrywasz ze mnie koszulkę smiejąc się przy tym, rzucając mi wyzwanie, z Twojej twarzy można wszystko wyczytać. i jak to w snach chwilę potem nie masz bokserek ja nie mam bielizny a w piersiach czuję wewnętrzny ucisk towarzyszący szczenięcemu podnieceniu, który odchodzi i przychodzi z każdym posunięciem miednicy. w snach wszystko dzieje się tak szybko ze nie sposób opisac, zapamięta, chaos..