W sercu mnie kłuje gdy na ciebie patrze
Myśli młyn wciąż kołuje, kiedyś wspomnienie zatrze
W moich oczach smętne kroki stawiasz
W zakłopotanie oddech w piersi wprawiasz
Uśmiech chyba w kąt schowałeś
Albo cały już wydałeś
Z wiosną obecnego roku
Chcąc dotrzymać szczęściu kroku
Jak szaleniec wtedy byłeś
Czuły, miły, delikatny chwilę
Sprostuj mnie, czy się mylę?
Radość - jak bogaty wdowiec
Już rozdałeś? - proszę powiedz
Gdy jak przy żarówce ćma
W noc tańczyłeś a za dnia
Spokój ubierałeś szybko
Ona była złotą rybką
Słodki uśmiech oczkiem słała
Była cała, jego, mała
Nocą - w szaleństw, bal, ulica
Trwoniąc uśmiech - pełne lica
Twą osobę tak pamiętam
Swoją wizję już potępiam
Nie chcę widzieć twojej twarzy
Kiedy smutna - już nie marzy
Kiedy krok masz mniej sprężysty
Umysł twój jest nazbyt czysty
Ona - próbowała czasem
Brudzić ciebie, gnieść obcasem
Żebyś życie sercem kochał
Byś po nocach już nie szlochał
Zalać duszę owszem - możesz
Na spacerze, gdzieś na dworze
W deszczu krocząc z nią u boku
Dotrzymując s-o-b-i-e kroku
Ach..
Młyn mych myśli kręci koła
Ona - nie jest też wesoła
Myśli ciągle mi zaciera
Wspomnień kartę wciąż wyciera
Smętnym okiem cię oglądam
Gdzieś zza rogu wciąż podglądam
Dla mnie smutkiem się okrywasz
Chłodnym wzrokiem mnie dziś zbywasz
Ganisz za me miłe słowa
Serce swoje tak więc chowam
Wybacz - dalej tak nie mogę
Więc zwyczajnie daję nogę