https://www.youtube.com/watch?v=kwZk3G-44kI

Jeśli potrafisz iść przez życie bez zaznawania bólu, to prawdopodobnie jeszcze się nie urodziłeś.

Są w życiu chwile, gdy myśli się, że jest tak źle, iż już gorzej być nie może. Wtedy właśnie okazuje się& że jednak może.

Nie biegnij za szybko przez życie bo najlepsze rzeczy zdarzają się nam wtedy, gdy najmniej się ich spodziewamy.

A gdy serce twe przytłoczy myśl, że żyć nie warto,
z łez ocieraj cudze oczy, chociaż twoich nie otarto.

Są ta­cy, którzy uciekają od cier­pienia miłości. Kocha­li, za­wied­li się i nie chcą już ni­kogo kochać, ni­komu służyć, ni­komu po­magać. Ta­ka sa­mot­ność jest straszna, bo człowiek uciekając od miłości, ucieka od sa­mego życia. Za­myka się w sobie.

[...] idź wyp­rosto­wany wśród tych co na ko­lanach, wśród od­wróco­nych ple­cami i oba­lonych w proch, oca­lałeś nie po to aby żyć [...] Bądź wier­ny. Idź.

Sek­ret szczęścia, a przy­naj­mniej spo­koju, leży w tym, żeby wyeli­mino­wać ro­man­tyczną miłość z życia, bo to ona spra­wia, że człowiek cier­pi. Tak żyje się spo­koj­niej i le­piej się ba­wi, za­pew­niam cię.

Nie ma zbyt wiele cza­su, by być szczęśli­wym. Dni prze­mijają szyb­ko. Życie jest krótkie. W księdze naszej przyszłości wpi­suje­my marze­nia, a ja­kaś niewidzial­na ręka nam je przek­reśla. Nie ma­my wte­dy żad­ne­go wy­boru. Jeżeli nie jes­teśmy szczęśli­wi dziś, jak pot­ra­fimy być ni­mi jutro?

Kiedy życie ja­wi się nam w as­pekcie ta­kiej nieog­ra­niczo­ności i kiedy dos­ta­jemy się we włada­nie chwi­li lub wy­darze­nia, małe spra­wy schodzą na bok.

Wyg­naj ludzi z twych myśli, niech nic zewnętrzne­go nie ka­la twej sa­mot­ności, błaz­nom po­zos­taw troskę o szu­kanie po­dob­nych im. In­ny cię um­niej­sza, bo zmusza cię do od­gry­wania ja­kiejś ro­li; ze swe­go życia usuń gest, og­ra­nicz się do te­go, co istotne.

Kiedy byłem małym chłopcem, płakałem, że nie mam butów na stopach. Przestałem płakać, kiedy zobaczyłem dziecko, które płacze, bo nie ma stóp.

Naj­większym błędem ja­ki możesz po­pełnić, to myśle­nie, że żyjesz, gdy w rzeczy­wis­tości śpisz w pocze­kal­ni życia.