"Głęboki upadł mrok
na nasze senne niwy.
(...)
Po polach płynie żal serdeczny, żywy
(...)
O, cudny śnie!
O, cudny śnie!
Oczyma tęsknej mojej duszy
widzę cię.
Zapadał dziwny czar
(...)
Gdy błysło czoło twe
wśród zielonych zbóż.
(...)
O, nie chcę nie,
o, nie chcę nie!
Zapomnieć o tym mojej duszy
cudnym śnie!
(...)"