Bajka

„Bajka o tęsknocie do miłości" Pewnego wieczoru przez szybkę domku Babci można było zobaczyć piękną dziewczynkę siedzącą jej na kolanach. Dziewczynka słuchała opowieści babci o „Dniu i Nocy". Opowieści o zabawie nocy w dzień a dnia w noc. Wnuczka z ogromnym zafascynowaniem słuchała jak to dzień zamienia się w noc a noc　w dzień. Obie siedziały rozmarzone, dziewczynka słuchała opowieści babci a babcia opowiadała swej wnuczce historię którą kiedyś usłyszała z ust swej matki. Tak minoł　piątek, sobota i niedziela. Dziewczynka cała pochłonięta opowieścią babci nie zauważyła jak szybko mija im czas, babcia zauważyła jedynie piękny uśmiech dziewczynki i jej niezwykłe, niebieskie oczy. Gdy Babcia zbliżała się do końca historii dziewczynka o niebieskich oczach zasnęła, snem tak głębokim, że nie obudziła się nawet w momencie gdy spadła na nią łza tęsknoty. Gdy dziewczynka się obudziła Babci już nie było. Odeszła. Dziewczynka dorastała i pamiętała o swej babci. Po latach pewnego wieczoru przez szybkę domku Babci o niebieskich oczach można było zobaczyć piękną dziewczynkę, o niezwykle pięknych i bujnych włosach, która siedziała jej na kolanach. Dziewczynka słuchała opowieści babci o „Dniu i Nocy". Opowieści ,którą Babcia usłyszała od swojej babci. Opowiadała piątek, sobotę i niedzielę. Dziewczynka usnęła. Babcia zamyśliła się, myślała o swej młodości, myślała o babci ,którą tak bardzo kochała, o której tak często mówi. Myślała o tym jak to ona słuchała tej historii, ciągle miała w pamięci jak zasnęła a gdy się obudziła babci już nie było. Na chwile obudziła się w niej ta mała niebiesko oka dziewczynka, poczuła się znów przez chwile blisko swej przyjaciółki. Popłynęła jej łza tęsknoty do miłości, do babci. Przytuliła swoją wnuczkę.Gdy dziewczynka się obudziła babcia była przy niej i tuliła ją do swojej piersi. Dziewczynka przytuliła się do babci i wyrzekła – „Babciu kocham Cie i nigdy Cię nie zapomnę".