nieme usta. zatkany nos, brak oddechu

bez potrzeby na wywalenie z siebie wibracji psycho-destrukcyjnych 

chowam się pod pościelą która pachnie tobą, chociaż wczoraj zdjełam ją ze sznurka.

wysypiam się przymykajac oczy i słuchając w kółko jednego nagrania

budze się w nocy by zamknąć okno przed deszczem, który okazuje się że pada tylko w moim pokoju

wychodzę by zamknąć w budzie pluszowego psa. 

chociaż na to nie zasługuję. 

obawiam się, że będzie za późno.

nie mogę w to wierzyć.

nie mogę mieć nadzieji

nie chce marzyć.

niechcę nic. 

chce siedzieć w ciszy która może eksplodować i zamienić się w chaos w każdym momencie. 

chora nienawiść. 

; http://www.youtube.com/watch?v=conacoiECjk;

robert, trafnie to ująłeś.