Przeszłość- zakazany owoc?

Lubiszewo, 2012.

***

Nigdy nie uwolnimy się od przeszłości. Ale może kiedyś zrozumiemy jak ważna staje się ona w obliczu rzeczywistości,  jak bardzo może otworzyć nam oczy na to, co jest teraz.   A doświadczenie, które zdobyliśmy pomóc w niepopełnianiu kolejnych błędów i prawdziwym cieszeniu się obecnymi chwilami, które  nigdy się już nie powtórzą. Może tęsknota za tym co kiedyś było narasta w najmniej odpowiednim momencie, ale dzisiaj już wiem, że nie można  budować na faktach z przeszłości. Bo przeszłość nie jest od tego by na niej budować ,nie jest cegłą z której kiedyś powstanie dom, to jedynie drzewo z rajskiego ogrodu, na którym rośnie zakazany owoc. 

Czytałam dzisiaj opowiadanie, które kiedyś napisałam. W tym przypadku wspomnienia nabierają wydźwięku pozytywnego. Główna bohaterka to dorosła kobieta, która ma wszystko, dom, pracę, męża... Pewnego dnia spotyka na swojej drodze młodą dziewczynę. Z samego początku jej nie poznaje, tak bardzo sie zmieniła... Zaczynają się spotykać. Spędza z nią coraz więcej czasu...  Czuje, że coś je łączy.... Nieznajoma pokazuje jej, że to osiągnęła nie jest tym, czego tak naprawdę pragnęła.  Zaprowadza ją do lustra. Kobieta patrzy i odkrywa smutną prawdę. Jej szczęście to fikcja. Opowiadanie jest napisane dosyć niejasno. Trudno odgadnąć przesłanie. Faktem jednak jest to, że chciałam pokazać życie człowieka zagubionego, człowieka który własne życie utożsamia jedynie z poczuciem bezpieczeństwa. Ta nieznajoma, to symbol głosu sumienia,  wspomnień które  próbują przebić się przez nasze myśli skupionych wokół codziennego życia i nawrócić nas na to, co było w naszym życiu prawdziwe, więc może i... lepsze?

Ale na to, czy przeszłość jest zakazanym owocem, którego należy unikać, czy lekarstwem, które ma wyleczyć nas z kłamst, w które popadliśmy w życiu, musimy chyba odpowiedzieć sobie sami, każdy z osobna indywidualnie i zgodnie  z własnym sumieniem oraz przekonaniami....