14.03.2010

miesiąc, miesiąc, miesiąc. pierdolony miesiąc. dziś tęsknie tak niewyobrażalnie mocno, że nie jestem w stanie zrobić nic innego. dziś towarzyszy mi znów ta pokoncertowa depresja, z której tak trudno było mi się wywinąć. znów tęsknie, znów wspominam, znów płacze.. bo nie wiem ile znów będe musiała czekać, by Ich zobaczyć. by zobaczyć Go... bo taka miłość jest jedna i nikt mi jej nie odbierze. jak nie zabierze mi moich marzeń, wspomnień i pragnień. dziś chce tylko zamknąć się w swoich czterech ścianach, by nie myśleć o niczym innym. chce słuchać głosy Billa, rwania strun przez Toma i Georga. i tego cudownego, jedynego w swoim rodzaju walenia w bębny przez Gustava. chce marzyć, śnić i być w tym swoim chorym świecie, którego tak niewiele osób potrafi zrozumić. 14.03.2010-14.04.2010 <3

nie chce nic czuć, tak bardzo nie chce czuć tego co jest tak blisko mnie. boje się tego tak niewyobrażalnie mocno, że nadal będe się przed tym bronić. moge zabić w sobie to wszystko i nie myśleć o tym, że mogłam więcej i nie będzie mi tak cholernie smutno. bo "nikt tak pięknie nie mówił, że się boi miłości.. jak Ty". i wiesz.? ja też się jej tak cholernie boje. i nie umiem tego opisać słowami. moge oszukiwać samą siebie, ale nigdy przed nikim i nawet przed sobą nie przyznam się do tego co być może czuje. chora sytuacja, w której się pogubiłam. Ty <3.

w szkole nie najlepiej. za 13 dni testy. boje się tego cholernie, ale chyba nie dociera do mnie to jeszcze tak bardzo. jestem przemęczona. mam na wszystko za mało czasu. i chce mi się cały czas spać. tak cholernie bardzo potrzebuje snu. jeszcze 2 dni. w sobote musze odespać to noce uczenie się do 3.  26-28.04.2010 ;/.

chyba się troche oddaliłam od Ciebie. i wiesz, jestem tego w 100% świadoma. i tak cholernie za Tobą tęsknie. tych rozmów i tego wszystkiego. chce się spotkać i pogadać, ale tak same. tak jak kiedyś. tak normalnie się wypłakać, bo się pogubiłam, mała wiesz.? kocham Cię tak niewyobrażalnie mocno. N <3.

mówisz ze na wszystko jest w życiu czas, upadki i wzloty
czuję, że choć rożni się dziś twój świat, coś jednak nas łączy,
chłód nocy, upalny dzień.
boję się zbyt wielu niewinnych spraw, i złowrogich spojrzeń
wtedy w domu zwykle ukrywam twarz, myśląc o Tobie,
co robisz, co chciałbyś mieć.

w każdy dzień potykam się , by znów wstać i nabrać pokory
gdybyś chciał podzielić raz ze mną żar bezcennej nocy,
czuć dotyk , mój dotyk mieć.
dlaczego nie wierzyć mam , że teraz będzie lżej tak jak chcę.
dlaczego nie wierzyć masz, że wdzięczna Tobie będę za miłość.