Give them sth to talk about!

Raczej jestem typem indywidyalisty.

Często można mówić do mnie, doradzać, ale nie zrobię czegoś na siłę, jeżeli tego nie czuję na 100%.

Czasem wystarczy maleńki impuls, chwila, by dotarło do nas kilka spraw. Zrozumiałam to ostatnio. Po wielu latach wpajania sobie, że dobrze jest jak jest i wiedząc, że do wielu spraw trzeba dojść samemu, zrozumiałam swoje lenistwo. Nie chciało mi się, bo brakowało mi motywacji z zewnątrz. Przecież świat i tak jest zepsuty, to co odmieni moje działanie? A no właśnie odmienić może bardzo dużo.

Dopiero, gdy moja dusza złapała oddech i zrobiło mi się lżej, na chwilę i na dłużej, zrozumiałam, że najwyższa pora zrobić coś dla siebie. Całe życie spędziłam na rozwiązywaniu problemów bliskich, w które wpakowali również mnie. Nie chcę, by tak wyglądało całe moje życie. Nie muszę być cały czas w jakiś sposób dobra tylko dla innych. Chcę w końcu być kimś dla siebie. Kimś wartościowym, kto pokaże przede wszystkim sobie, że potrafi i chce, a nie tylko oddycha z ulgą i z myślą "jakoś poszło". 

Motywuję się do zmian, zmieniam styl swojego życia i jestem pełna nadziei, że mi się uda. Skoro uczymy się całe życie, to możemy przy okazji się doskonalić. Stało się wiele, bym sobie to uświadomiła i mam nadzieję, że nie jest za późno na te zmiany. 

Szukam tych sposobów w sobie, by robić to, co lubię i pomoże mi czuć się lepszą. Od kilku dni staram się uśmiechać, mimo złego samopoczucia, które już niedługo (mam nadzieję) minie. 

Wszystkiego uśmiechniętego!

W rytmie Castlecomer.