Wracam. Na chwilę.

Wiatr pcha mnie do przodu jak szalony. Nie dodaję skrzydeł, nie pyta o zdanie, tylko tak brutalnie popycha. Brak mi tchu, czasu i głebszego oddechu. Mam wrażenie,że się duszę. Na szczeście to tylko pozory. Ambicje czasami przygniatają takich ludzi jak ja, takich ludzi jak Ty. Weekend jest zbyt krótki, a tydzień szkolny zbyt długi. Od wtorku do piątku to raptem 4 dni.. ? Powiedzcie,ze minie szybko. Powiedzcie, proszę. Ah Zatrzymajcie ten świat zwariowany. Bo ja na takich obrotach  to długo nie pociągnę, o ile w ogóle pociągnę. Zaczyna brakować sił. Nauki tyle,że aż napisać boję się.. Co z tego, że jest mi już lepiej jak zewsząd obowiązki atakują, zganiatają mnie. Tak, tym razem jestem wyczerpana fizycznie. Przynajmniej w głowie zapanował jakiś porządek i ład. Chociaż na chwilę.

Co by nie było za miło wieczór spędzę z IV ? częścią " Dziadów"

[...póki jeszcze Twoje serce

nie przestało dla mnie bić,

 w Twoich oczach mam następny świt,

 i więcej nie potrzeba mi,

 nie zabierze tego nikt,

 póki jesteś Ty,

 póki jesteś Ty...]

 Zawsze i pomimo wszystko przy mnie. Dziękuje =***