Dodano: 6 CZERWCA 2013
Dlaczego tak naprawdę sami odrzucamy te najpiękniejsze chwile? Zakopujemy je gdzieś głęboko, nie chcemy o nich pamiętać - bo przywołują osoby, miejsca i relacje, których już nie ma?
Dlaczego nie umiemy docenić ich po czasie? Ich wielkiego lub niewielkiego wpływu na nasze obecne ja?
Chcemy zapomnieć to, co było. I tak robimy. Wypieramy, zapominamy.
Połóżmy się, odpocznijmy.
Brakuje mi Ciebie. Dzięki Tobie czuję, że staję się lepsza, że mogę więcej. Tylko Ty wiesz jak jest mi ciężko. Czuję, że jesteśmy na coraz lepszej drodze.
Boję się, że znów zacznę wszystko psuć.
Brakuje mi naszych wspólnych niedziel...
Zdrowiej.
