Chcę dodać jakieś zdjęcie, chcę coś napisać. Znów zaczynam je przeglądać - te nasze, te wakacyjne - żeby wybrać jedno. Na większości jesteśmy my - na niektórych razem, na innych tylko ja, albo tylko Ty. Cała reszta to po prostu krajobrazy. (A może wcale nie po prostu.) Przeglądam je pobieżnie, ale wcale nie muszę robić tego dokładniej, żeby widzieć wszystko. Na jednym się śmiejesz. Na innym wykrzywiasz, bo znowu chcę zrobić Ci zdjęcie. (Jakie znowu? Ale o co Ci chodzi, tak ładnie wychodzisz na zdjęciach. Jeszcze tylko jedno. Ewentualnie sto.) Ty chcesz moje zdjęcia, więc też jest ich kilka. Pogoda stopniowo zmienia się na kolejnych zdjęciach. Jak zaczynaliśmy wędrówkę było w miarę słonecznie, im wyżej szczytu tym zimniej, wzdłuż całej górnej części deszczowo. Zimno jak diabli. Znów zrobiłeś mi kilka zdjęć, uśmiechałam się przez grymas. Mróżę oczy o ten halny. Woda też jest warta uwiecznienia, tak nam się pić chciało! Szkoda, że szybko wypiliśmy całą. Nie pozwolę Ci zaśmiecać lasu, więc będziesz targał tą pustą butelkę przez następne kilka kilometrów, zanim dotrzemy gdziekolwiek, gdzie jest śmietnik. Znów przystanek, tym razem drewniany. Mnóstwo podpisów. Pewnie, że też się podpiszemy. Jeszcze trzeba to uwiecznić na zdjęciach. Za rok jak wrócimy tu, to zmienimy datę. A może dopiszemy następną? Tak czy tak, wróćmy tu, przecież jest tak pięknie. Ja chcę tu wrócić. A dla mnie... Zgodzisz się dla mnie na wszystko, prawda? Teraz już jest coraz bliżej końca. Tak bardzo jestem zmęczona. Dobrze, że trzymasz mnie za rękę. Ktoś mógłby pomyśleć, że przekazujesz mi energię, ale tylko wywołujesz ją ze mnie. Tak bardzo podnosisz mnie na duchu. Na dole znów jest coraz pogodniej, trochę nie mieliśmy szczęścia do tej pogody, co? Ale ona przecież trochę wygląda jak my. Na ogół przecież słonecznie, a czasem deszczowo...

Dlaczego nie dodam żadnego naszego wspólnego zdjęcia? Bo deszcz pada. (Może ze smutku.)

Tylko.. co będzie teraz?