nicnierobienie....

To nie prawda, że przyjaciół się wybiera. Oni są nam przeznaczeni :)

Mam tyle wolnego czasu, a czuję, że mam go w niedomiarze...

'Nicnierobienie' zaczyna mnie męczyć. Nie potrafię już w ten sposób odpoczywać. Potrzebuje życia, przygody, ludzi. Bez tego moja dusza nie jet godna odpoczynku. Trzeba wstać i coś zrobić, bo sama myśl o kończącym się wolnym czasie doprowadza mnie do mdłości. Tyle jest jeszcze do zrobienia. Tyle rzeczy do odkrycia, a ja siedze w milczeniu z słuchawkami na uszach i łzami na policzkach. Tak nie można. Powinno się karać ludzi za coś takiego. Cialo odpocznie dopiero wtedy jak będzie miało po czym odpocząć. Skoro nic nie robimy to sens odpoczynku maleje. Zaś nasza dusza zbliżona jest do stanu odpoczynku tylko wtedy gdy czujemy się szczęśliwi, a jak można czuć się szczęśliwym leżąc na łóżku i wpatrując się w sufit. Coś tu nie gra... Wstawaj Ola.