Uśmiech na twarzy ... mimo tego wszystkiego co się dzieje wokół mnie i tak się uśmiecham nie jest łatwo ale kto powiedział że będzie, wszystko jest skomplikowane ale to tylko życie nie uda mi się coś przeciez mnie nie zabiją ;p mam przyjaciół i to mnie najbardziej cieszy, że mam do kogo pójść, ma kto do mnie przyjść kiedy nie chce być sama, mam z kim pogadać, pośmiać się, napić się, nawet opić się i jest fajnie :) Jak mam zły humor zawsze jest ktoś kto mi go poprawi . przez te 4 miesiące poznałam wielu ludzi, nauczyłam się samodzielności chodź czasami dostawałam szału nie zatęskniłam za domem czasami nie chciało mi się jechać nawet do domu wolałam zostać że tak powiem u siebie, zatęskniłam dopiero pare dni przed świętami kiedy spakowałam się i cieszyłam się że jade do domu . Ostatnie dni tam nie były miłe, kłutnie, sprzeczki znów pokłuciłam się z kimś z kim nie chciałam się kłucić juz było tak normalnie, czasami mam niewyparzony język, zanim pomysle powiem coś czego jednak nie musiałam mówić, nie to, że żałuję ale przez to okazałam słabość? zazdrość? sama nie wiem . mam teraz miesiąc by zmienić coś ale czy mi się to uda ? hm postanowienie noworoczne ale zaczynam juz od dziś bo mam w sumie mało czasu jak to powiedziałam sama do siebie dziś - zobaczymy kto tu rządzi ;)))