toxic.

różne reakcje, interakcje, 

upadki i wzloty,

kochania i niekochania,

lubienia i wręcz odwrotnie.

zastanawia mnie fakt,

jak bardzo człowiek

może być podły i perfidny,

aż mnie krew zalewa o 03:21

jad wychodzi drzwiami i oknami.

przydałaby się ponownie burza-

ulewy, gradobicia i rozładowania

aby pokazać to co siedzi we mnie w 

tej chwili, dokładnie w tej chwili

o godzinie 03:22

ludzie się zmieniają.

kurwa. cholernie się zmieniają

i to wiecznie na gorsze.

kiedyś wskoczyłoby się za tą osobą do ognia,

a dzisiaj ma się ochotę ją tam wepchnąć.

mówiłam już, że człowiek to zła istota.

fałsz, zakłamanie, w odpowiedzi

na gniew. mocne zestawienie.

od toksycznych osób się trzeba uwalniać,

zagubionych,

niepewnych,

trzeba koniecznie.

nie daj boże jeszcze staniesz się kimś takim.

nie jest lepiej,

wszystko się zagęszcza,

natłok, ogromny.

znam zakończenie.

od samego początku na usta 

ciśnie mi się tylko jedno:

boże, wszystkiego najgorszego.

zagubienie:

emocjonalne,

odrzucenie,

płacz i depresja,

kolorowanie, bo inaczej okazaloby się,

jak bardzo jest źle.

i jak niewiele jest w okół.

bawi mnie ta toksyczność,

bawi i złości,

bo nie lubię zmian,

nie lubię się odwiązywać

kiedy czuję się przywiązana.

setki zdjęć.

które mam ochotę wyrzucić za okno,

podrzeć, podeptać.

i zrobić to ze wspomnieniami.

skąd w 170cm

tyle gniewu,

oj oj.

jak dobrze, że wiem

że wiesz o co chodzi.

ty jeszcze nie, ale to norma.

jutro wytłumaczę,

powiesz że jestem dziwna,

ja ci odpowiem,że to

i tak normalna dawka dziwności.

w niektórych jest jej dużo za dużo.

lepiej mi,

zdecydowanie mi lepiej.

aż mi szkoda tak ładnego zdjęcia 

na tą sprawę,

ah żal.

---

w następnej odsłonie

coś lepszego,

kochańszego

i słodszego.

moje słodkości :*