czuję się nijak. jak to jest być nikim?

Składam ten świat po kawałku, ponieważ lustro, w którym się kiedyś odbijał, rozsypało się na drobny mak. Bo wystarczy, że zabraknie jednego kawałka puzzli, a obraz nigdy nie będzie kompletny.

no więc przeczytałam pewną książką pt. ' Hera moja miłość '  no i skłoniła mnie do wielu refleksji. rozmawialiśmy jakiś czas temu z wychowawcą o nałogach, o różnych głupich stereotypach i o tym co kościół uważa za słuszne, a co nie. wczoraj na godzine wychowawczej zaczęliśmy czytać tęże książkę, a Pan Baydak pozwolił mi ją wziąć do domu i skończyć czytać. książka jest rewelacyjna, a nawet więcej.. nie mam pojęcia jak ją opisać. wielokrotnie płakałam, ale może to dlatego, że jestem za bardzo wrażliwa.. whatever. mniej więcej po przeczytaniu tejże książki miałam niezły zamęt w głowie, w pewien spsób nie wiedziałam co ze sobą zrobić. czasami chciałabym się odizolować, pobyć trochę sama, mieć na wszystko totalną olewkę, ale tak nie potrafię.. niby czasem powinniśmy patrzyć na pewne sprawy subiektywnie i mieć własne zdanie - tyle, że nie zawsze gdy trzymamy przy swoim mamy rację. równie dobrze powinniśmy się cieszyć chwilą, bo w końcu  - w życiu piękne są tylko chwile. nawiązując do książki, no ogół rodzina jak każda inna, każdy z nas mógłby być na miejscu Jacka, dosłowanie każdy. nikt nie mógł przewidzieć, że to się tak skończy, a teraz czekam na książkę ' Lot Komety ' muszę wypożyczyć. polecam przeczytać obie, naprawdę rewelacyjne. tak na marginesie, jutro byłoby osiem miesięcy.

Bywają takie dni i noce, które zmieniają wszystko.Bywają takie rozmowy, własne lub usłyszane, które są w stanie wywrócić do góry nogami cały nasz swiat. Nie możemy ich przewidzieć. Nie możemy się na nie przygotować. Czyhają gdzieś na nas, zapisane w łańcuchu pozornych przypadków, nieuchronne jak świt po ciemności.

zdjęcie z książki ' pamiętnik narkomanki '