DZIĘKUJEMY!

"TAK, WYGRALIŚMY TO! JESTEŚMY MISTRZAMI!"

Cała Polska... A przynajmniej cały mój świat drży od wczorajszych emocji. Zdobyliśmy COŚ, o co sięgaliśmy od czterdziestu lat- ZŁOTO! 

Pozwoliłam sobie poświęcić tą notkę refleksji na temat minionego już (niestety bardzo) Mundialu piłki siatkowej. 

Szum w uszach- ciśnienie skacze. Boląca krtań- zachrypnięty głos. W tle słyszę głośne skandowanie kibiców z całej Polski "OS-TA-TNI". Emocje sięgają zenitu... TAK! MAMY TO! Ostatnia akcja meczowa tego Mundialu była dla mnie jedną z najpiękniejszych chwil w życiu. "Dzięki Ci, Panie za to, że wysłuchałeś mojej modlitwy"-wpada mi do głowy myśl, która daje początek mojej ogromnej radości.

CAŁA POLSKA SIĘ RADUJE! 

To była pierwsza, jakakolwiek "oficjalna" część, która tak bardzo mnie ekscytowała. Sądzę, że nie w moim wypadku tylko tak było :) 

Wręczanie nagród indywidualnych, podziękowania, gratulacje, dużo "tulasków", buziaków, serdecznych uścisnień dłoni. 

Piękny, piękny widok! 

Wiecie co jest najpiękniejsze w tym sporcie? Jednosć, którą tworzy. To, że nagle wszyscy stajemy się dumni z tego kim jesteśmy i z ręką na sercu, głową wysoko uniesioną odśpiewujemy Hymn... "Marsz, marsz Dąbrowski..."

Siatkówka nie dzieli ludzi na tych, którzy bardziej się nią interesują, na tych, którzy lepiej grają, na tych którzy wiedzą więcej na temat reprezentantów... Siatkówka daje radość- po prostu. 

Ogromnie cieszę się ludźmi, którzy po takich właśnie zdarzeniach zakochują się w tym sporcie. Przychodzą niczym marnotrawny syn i czerpią z tego ogromnego źródła radości. Ludzie! Niech nas, PRAWDZIWYCH KIBICÓW  będzie coraz więcej! Może przynajmniej w TVP puszczą następny Mundial 

Mam wiele swoich spostrzeżeń,trochę krytycznych momentami... lecz kimże jestem żeby móc stanąć i krytykować ludzi, którzy ROBIĄ COKOLWIEK? Nie mam prawa i nawet nie śmiem głośno powiedzieć, że coś mi się nie podobało. Od tego są trenerzy i organizatorzy. Ja tylko chce się cieszyć tym co nam dano...A DANO NAM ZŁOTO! 

Chciałabym z tego miejsca podziękować mojej Przyjaciółce, która wciąż inspiruje mnie tym pięknym sportem. Dzięki Ci, Madziu. Jesteś wspaniała, a przeżycie tego Finału z Tobą było dla mnie czymś ogromnie cennym. Nigdy tego nie zapomnę. Bardzo Cię kocham. Proszę Cię, nie pozwól mi nigdy zapomnieć o tym co siatkówka daje drugiemu człowiekowi!

To nie medal dał nam zwycięstwo, ale WIARA, która była źródłem NASZEGO ZWYCIĘSTWA!

O tym Mundialu można byłoby napisać kilkanaście stron pracy na temat samych emocji, które rozbudzał w naszych, polskich sercach. O siatkówce można byłoby pisać przez dziesięć lat a i tak nie poruszylibyśmy wszystkich aspektów tego sportu.

Na koniec chciałabym jeszcze bardzo pogratulować WSZYSTKIM drużynom walczącym o puchar, a szczególnie Brazylii, która zachwyciła mnie swoją piękna, precyzyjną grał. Brawo, Panowie! Jesteście wielcy! Każdy, bez wyjatku!

Dziękuję, 
MUNDIALOWYCH SNÓW W BIAŁO-CZERWONYCH BARWACH