17.

Jak się czujesz? Zawsze dobrze.

Co się liczy? Pieniądze.

Boisz się? Nie.

Miłość? Tylko w trudnych chwilach.

Wszystko w porządku? Tak.

Coś się dzieje? Nie.

Potrzeba ci czegoś? Nie.

Masz jakieś potrzeby? Nie.

Rodzina? Gdzieś jest. 

Dom? Śpię tam i jem.

Co robisz? Staram się przeżyć.

Automat, automat, automat. Monotonia, szajs, udawanie, robienie na odczepnego. 

Wartości? Jakieś słabe. 

Ludzie zazwyczaj w pewnym wieku opuszczają dom i idą żyć na swoje. Uczą się, pracują, próbują nauczyć się żyć z drugą osobą albo sami. W tym czasie bardzo ważne jest kierowanie się schematem, który był w domu. Oczywiście, każdy dąży do tego, żeby stworzyć własne środowisko domowe, jednak warto mieć się na czym oprzeć. 

A co jeśli wartości rodzinne, zachowania domowe i mentalność są tak ubogie, że nie można wziąć ich za jakikolwiek fundament? Trzeba tworzyć samemu. 

Jednak co jeśli tych wartości nie ma bądź są zepsute, skierowane w stronę patologii, tworzą je głównie nieprawidłowe wzorce tworzenia komórki rodzinnej? No, tutaj problem staje się trudniejszy.

Chęć wyparcia złych nawyków niejednokrotnie przewyższa wielu z nas. My ich nie chcemy, a one jak te mrówki faraonki lgnące do cukru ciągle wracają. Uda nam się w końcu je wyprzeć? Gratuluję. Ale jeśli nadal będą choć słabo widoczne, będziemy obwiniać siebie za błędy i nieprawidłowości, które sami powodujemy. Nie wiemy nawet, skąd je mamy ani dlaczego tak bardzo zagnieździły się w naszych głowach, ale nie rozumiejąc ich pochodzenia, obwiniamy siebie.

I co tu dużo mówić - niszczymy siebie, czasami także raniąc osobę, z którą żyjemy. 

Tworząc związek, mówi się o wspólnocie, kompromisach oraz decyzyjności. Dzielmy się naszymi doświadczeniami, ponieważ to właśnie one mogą stanowić dla nas rozwiązanie. Nie bójmy się ich zaakceptować, wprowadzać w życie. Nie stanówmy dla siebie barier, które zaważą na naszym wspólnym życiu, a wręcz przełamujmy je w sobie nawzajem. 

Bądźmy przeplatanką naszych doświadczeń, sami wybierzmy przewagę pozytywnych nawyków, złe wzorce zastąpmy swoimi własnymi i dopełnijmy nasz idealny obraz wspólnego życia.

Rozmawiajmy!