Z pokolenia na pokolenie

Mundur w mojej rodzinie nosił każdy mężczyzna.

Pradziadkowie w armii Austro-Węgierskiej - oficerowie.

Dziadek w AK, walczył pod Osuchami, gdzie poległ wuj mojego ojca.

Brat mojego drugiego dziadka zginął w Katyniu.

Moi wujkowie służą w armii. Są po misjach.

Mój ojciec weteran z policji - 2 misje w Kosowie.

Mój los był ukierunkowany od dzieciństwa. Uczony patriotyzmu. Honoru. Szacunku do godła i flagi. Stałem się człowiekiem dumnym z pochodzenia. Jestem dumny z przodków. Nie wstydzę się Ich.

Ja wybrałem ratownictwo, ponieważ czuję powołanie. Tak jak Oni walczyli za Polskę i jej bronili, tak ja walczę za życie ludzkie. 

W dzisiejszych czasach patriotyzm jest porównywany do nazizmu, oraz faszyzmu. 

Nie rozumiem.

Czuję się patriotą a nie nazistą. Nie mam uprzedzeń do innych ludzi. 

Poznałem człowieka z antify. Obrażał moją rodzinę, oraz mnie. Używał określeń godnych nazisty. Natomiast sam uważał siebie za wzór człowieka. Chyba pomyliły mu się ideologie.

Ze skrajności w skrajność.

Dzisiejsi ludzie są dziwni...