tęcza.

Miłość można porównać do światła. (...) gdy weźmiemy pryzmat i podniesiemy go do słońca, promień rozszczepi się na siedem kolorów.
Z czego składa się ta tęcza?

Cierpliwość: "miłość cierpliwa jest".
Dobroć: "łaskawa jest".
Wspaniałomyślność: "miłość nie zazdrości".
Pokora: "nie szuka poklasku, nie unosi się pychą".
Szlachetność: "nie dopuszcza się bezwstydu".
Oddanie: "nie szuka swego".
Tolerancja: "nie unosi się gniewem".
Szczerość: "nie pamięta złego".
Uczciwość: "nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą".

"Miłość cierpliwa jest".
Naturalną postawą w miłości jest umiejętność czekania - ze spokojem, bez pośpiechu i z wiarą, że przyjdzie chwila, gdy uczucie samo się objawi.
Miłość (...) cierpliwie czeka na odpowiedni moment, by okazać swoją moc.

Dobroć. Miłość wprowadzona w czyn.
(...) Nie ma bowiem nic piękniejszego niż dług miłości.
Jestem na ziemi tu i teraz. Powiedzcie mi, co dobrego mogę zrobić, jaką radość sprawić innym. Nie pozwólcie mi czekać ani odkładać tego na później, gdyż ta chwila nigdy się nie powtórzy.

Wspaniałomyślność. "Miłość nie zazdrości".
Tego uczucia nie trawi ogień zawiści, bo nasza miłość nie konkuruje z miłością otaczających nas ludzi.
Pozwólmy innym kochać i sami dajmy jeszcze więcej miłości.

Jeśli w naszym życiu pojawiła się miłość i jeśli dokonała swojego szlachetnego dzieła, nauczmy się milczeć i nie przechwalać sukcesami.
Miłość ukrywa nie tylko swe dzieło, ale i samą siebie.
Miłość nie zatraca się w samozadowoleniu.
Miłość "nie szuka poklasku, nie unosi się pychą".

Miłość nigdy nie jest agresywna, niestosowna ani grubiańska. Najbardziej nieśmiała osoba na świecie, (...) gdy w jej sercu pojawi się miłość, zachowuje się tak, jak powinna.
(...) Wiemy więc jaki powinien być człowiek szlachetny: to ktoś zachowujący się z godnością. Oto cały sekret miłości.

Oddanie. Gdy kochamy nie myślimy o zaspokojeniu swoich potrzeb, nie koncentrujemy się wyłącznie na swoich uczuciach.
Miłość domaga się tylko tego, co do niej należy.

Człowiek nietolerancyjny powinien się odrodzić, odrzucając wszystko, co uważał dotąd za nietykalne i pewne.

Gdy spotykamy się ze szczerością ze strony drugiej osoby, otwieramy się na nią. Gdy ktoś w nas uwierzy, stajemy się odważni i przyjaźnie patrzymy na świat.
Zrozumienie drugiego człowieka potrafi nas całkowicie zmienić.
(...) Kto kocha przechodzi przez życie zwycięsko, choć nie oczekuje nagrody. Jakże cudowne jest życie ludzi, których opromienia światło miłości!

Kto potrafi kochać bliźniego, ten kocha prawdę i cieszy się nią, nawet jeśli nie jest to prawda, jakiej go uczono.
(...) Kochający człowiek "współweseli się z prawdą". szuka jej z otwartym umysłem, pokorą, bez uprzedzeń i nietolerancji i cieszy się z tego co odkrywa.

^{P. Coelho `Największy dar`}

bo są książki, które mówią zdecydowanie za głośno...