Cześć kochani, tak miło Was przywitam. c: 
Zazwyczaj pisze tutaj wieczorami, bo wciągu dnia nie mam za bardzo czasu. Rzadko piszę, więc dzisiaj napiszę trochę więcej. Nie nudzi mi się, mam muzykę, pisze z Domi, siedzę na fejsie i na gadu. Oddycham, mrugam poruszam się. Pewna piosenka dała mi dużo do myślenia. To przykre, jaką niektórzy mają sytuację, mają o wiele gorzej niż ja , czy Ty. Ale my mamy przyjaciół, rodzinę, bliskich, którzy zawsze nam pomogą. Będą przy nas. A oni? Oni nie mają nikogo. To co inni mówią do nich w szkole, bo wyglądają inaczej, bo inaczej są ubrani. Czują się gorsi. Ale nikt nie ma prawa, o nich tak sądzić. Czemu o tym piszę? Może dlatego , że nie mam o czym? A może chciałabym żeby Ci co to czytają , zrozumieli to. Zastanawiałabym się co bym zrobiła gdybym miała ostanią godzinę życia. Tak właściwie nie wiem , czemu o tym myślę. Dużo rzeczy nie wiem. 60 minut, 3600 sekund. To mało. Korzystam z każdego dnia jak potrafię, nigdy nie wiem który będzie tym ostanim. Gdybym umierała , gdybym traciła przytomność. W ostaniej minucie, pomyślałabym o tym jak naprawdę go kocham, jak mi go brakuje, o przyjaciołach, o tym, że chciałabym żeby byli tu teraz, o rodzinie , o tym , że chciałabym powiedzieć im wszystkim ostatni raz jak to bardzo ich kocham. On pewnie by nie wysłuchał, nie miałby dla mnie nawet czasu. Czemu przejmuję się kimś i myślę o osobie , która ... Oni ? Pewnie by płakali, nie chciałabym widzieć ich łez, to samo rodzina. Byłoby im smutno, ale z czasem by im przeszło. Ludzie odchodzą, czemu dopiero po stracie kogoś tak bardzo doceniamy? Domi wiem , że to czytasz. Chciałabym Ci jeszcze raz za wszystko podziękować (piszę tak jakby naprawdę miałoby coś się stać, ale nie nie martw się). Kocham Cię, dziękuje Ci bardzo za te pięknych 8 lat przyjaźni. Pamiętam każdą kłótnie , każdy dzień dokładnie. Ale wiesz co? Wspominam te dobre, cieszę się z nich, cieszę się bo wiem , że chociaż się nie powtórzą , ta przyjaźń wytrwa długo i będzie jeszcze bardzo dużo pięknych chwili. Uwielbiam kiedy jesteśmy razem i mimo tego jakie są problemy wszystko obracamy w żart i śmiejemy się. Uwielbiam w Tobię, tą szczerość, wrażliwość, dążenie do celu, wytrwałość, pomoc i dużo innych pięknych cech. Jesteś kochana, dziękuje, że jesteś i będziesz. Nikt inny nie mógłby mi Ciebie zastąpić. Wszyscy znają mnie jako " uśmiechniętą , ciągle śmiejącą się Nikole " Tak , to prawda. Osoba która na ogól jest szczęśliwa i ciągle się śmieje, znasz taką pewnie nie jedną. Ta osoba przeżywa ból o wiele bardziej, ale nie na zewnątrz. Przeżywa to w środku, to niszczy te malutkie ciało doszczętnie. Nikt nie widzi jak cierpi. Siedzi w domu i płacze i tego nie da się naprawić... Jeszcze jedna sprawa. Nie mam zamiaru przejmować się jakąś pustą wytapetowaną szmatą, która obciaga każdemu na prawo i lewo , a plemniki w jej mordzie robią projekt x. Nie wiem o czym już pisać... Chciałam napisać jeszcze więcej, jest mi lepiej kiedy tutaj piszę, nie wiem czemu, nie pytaj mnie o to. Idę już, miłej nocy. 
/ Myślę o Tobie i jakoś nie mogę przestać, cały mój świat w Twojej osobie się streszcza.