Cień wreszcie mnie dosięgnął.

Nie jesteś w stanie zmienić mojego przeznaczenia.

Pogodziłam się ze zmianami.

Nauczyłam się że życie jest piękne.

Moje grawerowane myśli..

Płakałam wiele razy, bo wciąż chciałam być z Tobą.

Nauczyłam się kochać i nienawidzić,

wytworny dźwięk smutnego nieba..

Nawet jeśli światła miałyby zniknąć,

szukałabym nadziei na przyszłość, by złagodzić nasze cierpienie.

To wszystko Twoja wina.

Wrzechświat przyzna nam cud, który my zignorujemy z uśmiechem.

Chcesz szukać cienia jednak pamiętaj że ciemność jest ograniczona.

Wyciągne me ręce tak daleko jak trzeba..

Obiecuje że Twoje łzy nie pójdą na marne.

Niczym spirala między nami, w którą jesteśmy uwikłani w nieskończoność,

z tym piekielnym pokręconym losem.

ENOUGH.