Tak Brat, ale jeszcze gorzej jak sami od nas uciekają, zamykają się na ludzi, chcą być sami.. Wiesz? Zaczyna do mnie docierać, że to już nie jest gimnazjum, że zaczyna się już dorosłe życie.. I wiesz? Bardzo mnie to przeraża. Nie poradzę sobie.. Za bardzo mnie to wszystko przytłacza.. Brat, wiesz, że nie chcę Cię stracić, wiesz, że Cię potrzebuję.. Mimo tego, że mam P.. Ani On Ciebie nie zastąpi, ani Ty Jego.. Po prostu potrzebuję Was obu... Waszej bliskości, przyjaźni, waszych słów.. Tęsknię za tym, jak zawsze słyszałeś po moim głosie kiedy byłam podpita, jak zawsze kończyłeś moje piwo, jak dostawałam patykiem po tyłku i nie byłam w stanie uciec (zawsze byłeś szybszy i sprytniejszy). Cholernie tęsknię za tym wszystkim. Za niedzielami w kościele kiedyś.. Pamiętasz jak prawie się zabiłam na pisakownicy na Krasickiego? Haha, :) A Ty sobie chodziłeś jak chciałeś.. Wróć, nie zostawiaj nas, mnie..