Wena.

A dziś cos z serii, podzielę sie weną^^ Taki tam mój wierszyk :)

Świeżutkie ;d

Za parawanem tajemnic, blokadą umysłu, za siódmą górą dziesiata rzeką

Za tym co było, mogło być, ma być i bedzie

Na trzecim piętrze, w sali w ósmym rzędzie

Stoi przeznaczenie, przygląda się, czeka

Wypatruje czegoś, kogoś, tak tak człowieka

Zniecierpliwione dygoce stale

Zaniepokojone jest niebywale

Nagle coś jest jakaś iskierka, 

Lecz nadzieja bucha, to tylko błysk lusterka

Wten gdy przeznaczenie zlitować chce się nad postacią, poddać bez walki

Wchodzi postać, mężna, dostojna

Spogłąda przed siebie spokojna

Idzie prosto, wygląda ze wie, czuje , rozumie

Lecz nagle, przenzaczenie odrętwiałe się mobilizuje

Łapie i chwyta, miota i rzuca

Potem szepce, szepce do ucha 

I wychodzi , jakgdyby nigdy nic