słońce natarczywie zagląda mi w szyby. otwarte okno obija się o ścianę poruszane podmuchami wiatru. liście już nie tak zielone jak wczoraj, powietrze już nie letnie, a jesienne. jesień coraz bliżej, coraz bliżej moja ulubiona pora roku.

stoję pośrodku kuchni z papierosem i kartkuję mój niezniszczalny zeszyt z przepisami. humor na gotowanie, humor na kochanie, humor na wymyślone historie. humor na the kooks, humor na wino i randki w niebieskich pokojach.

lubię gotować, przez okno widze Twój balkon i uśmiecham się do Ciebie zza szyby kiedy wychodzisz na niego usiąść i pomachać nogami za barierką. lubię patrzeć na Twoje dłonie zmęczone pisaniem po nocach, na oczy, zasnute wewnętrzną mgłą świadomościową. lubię myśleć, że dotykam Twoich włosów. potem wypijam filiżankę espresso i mi przechodzi.

nierealne marzenia.