No nic, poukładane, uporządkowane.. zostało kilka pierdół do ogarniecia.

Strasznie dużo mnie to kosztuje.  Tak na dobrą sprawę cięzko mi się podnieść z łózka a co dopiero zaczęc myśleć o nowym dniu.

Jednak mam zobowiązania i plany na przyszłość.

NIe udało się z pewna sprawą nie znaczy ze nie uda się z innymi.

Najtrudniej jest wysprzątać ten burdel i ułozyć wszystko na nowo.

Nie byłabym sobą gdybym nie spróbowała.

Dzisiaj jest ten dzień, kiedy mam porządna podstawe i mogę zaczynać na nowo.

Mam już w miarę zrobiony duży pokój. To dla mnie ważne bo w burdlu nie jestem w stanie myśleć ani rozwijać się. A ten pokój jest integralną częścią mnie, bo to tam przebywam najwięcej. Teraz jest przestronny. Jest gdzie ćwiczyć i na czym ćwiczyć.  Można bez wstydu zaprosić gości.

Na weekend zrobimy sufity, poskręcamy meble oraz obłożymy wersalkę w nowy image.

Wszystko będzie pod kolor.

Co do diety... no cóż dzisiaj pierwszy dzień.

Nie powiem, ze jest mi strasznie przykro iż musze to robić już teraz.. Żal mogę mieć tylko do losu za takie przezycia, ale wyjdę z tego mocniejsza... nie mogę się zatracić. Powtarzam sobie to codziennie jak mantre. 

Byleby tylko nie zwariować.

Robie baby stepsy. Na nowo. 

Mam wrażenie, takie głupie przeczucie, że pod koniec tej drogi czeka mnie coś niesamowitego.

Póki co... redukcja, egzaminy, terapia, powrót do pracy, źrebak, magisterka, IV ostatni semestr .... i tutaj zaczyna się moment przełamania. Moment na który czekam.

Jezu jaka ja jestem głodna, a dzisiaj czkeają mnie obrzydliwe kotlety sojowe :P