Dlaczego wstawiam ta fotkę?

Bo w moim zyciu jest w tej chwili dokładnie taki sam rozpierdol jak na załączonym obrazku.

Jestem momentami niemożliwa, do granic.

Zamiast zalegać w łóżku i zatracać się to zażyczyłam sobie remontu.

Powynosiłam wszystko co możliwe na strych.

Oczyszczam przestrzeń praktycznie do zera..

Idzie nowe.Stare za mną i nie zamierzam do tego wracać.

Nie bedę nosić przeż zycie tych cholernie ciężkich kamieni. Zostawiłam je za sobą w 2017 -taka była obietnica i zamierzam się jej trzymać.

W tej chwili jestem na początku drogi. Przestałam już wypłakiwac sobie oczy chociaż jeszcze czasami gnębią mnie ataki lekowe. To one doprowadzają mnie do histerii oraz problemów z oddechem.

NIc no trudno, muszę się jakoś ogarnąć.

Wracam też do GACY. NIe dam hienom tematów do plotkowania.

Czuję że jest mi to potrzebne, bo tylko w ten sposob odbuduję swoją wartość. 

Poza tym?

Czekamy na źrebaka. Jeszcze miesiąc i moje najwspanialsze konisko zostanie mamusią, a ja tym samym babcią... no dobra przyszywana ciotką.

Nie mogę się doczekać tego małego wariata. Wiem że to malenstwo pomoze mi w powrocie do zdrowia. 

Dlateo muszę być silna. Dla siebie oraz dla tych których kocham.

W miedzy czasie magister, egzaminy,  ale poki co...nie planuje zadnych wyjazdów. 

 Zycie samo podrzuci mi kilka propozycji. Na pewno z nich skorzystam.