#takbardzoźle.

Mówią ' wszystko co piękne, szybko się kończy '. Tym razem i u mnie się sprawdziło. 
Na co to wszystko? Słowa wypowiedziane prosto w oczy, słowa dzięki którym była szczęśliwa. 
Nawe jego milecznie dawało mi powody do szczęścia, bo wystarczyła mi jego obecność. 
Przez ten krótki okres tak bardzo się do Niego przywiązałam.. tyle wspólnych chwil. 
Budziiłam się obok niego, w nocy patrzyłam jak słodko spał i słyszałam jego bicie serce.. 
Dlaczego? Dlaczego to się skończyło? Co ja takiego zawiniłam? 
Niektórzy pisali, że jesteśmy razem tyle, a taka miłość.. Z mojej strony była - nadal jest. Ale czy On był szczery? 

Kiedy mówił, że kocha.. było prawdą? Przecież gdyby kochał, by nie odszedł z dnia na dzień, bez słowa. 
To najbardziej boli. Jednego dnia masz osobę, która kochasz, a drugiego dnia odchodzi, tak bez słowa. 
I jak tu sobie z tym poradzić? Żyje nadzieją , że wróci. Ale czy warto czekać? Warto nie spać po nocach.. 
Jest mi tak cholernie cięzko, nie wiem co mam dalej robić. Walczyć? Czy też nie. 
Wmawiam sobie, że mam wyjebane, że dam radę. Ale to tylko sobie mogę mówić, a w głowie mam totalny rozpierdal. 
W środku rozpierdala mnie.. Łzy same napływają mi do oczu. Cały czas tylko On siedzi mi w głowie, myslami jestem cały czas z Nim.. i czekam czekam.. może napisze, zadzwoni. Może napisze mi jakiekolwiek wyjaśnienie.. a tu cisza. 


" JEST TAK SAMO, MOŻE TROCHĘ SMUTNO.. I NIE MÓWISZ ' DOBRANOC ' I NIE MOGĘ PRZEZ TO USNĄĆ '"