wiesz dobrze, jak mi blisko do nihilistycznych postaw
i tak czas zleciał, opatulony w pokój
za oknem jesień, to już jest chyba trzecia w tym roku
widocznie niebo ma do opłakania sporo,
dlatego daje klimat przemijania tym wieczorom,
kiedy jestem znowu sam, ciągle mokną serca miast
zawsze, gdy otwieram okno i patrzę nocą na Gdańsk..