Jak marionetka w teatrze życia
nie zna twarzy poruszającego sznurkami
Nie dane kukiełce poznać imienia Boga
co ogląda jej tragikomedię płacząc - ze śmiechu
Jesień trwa - rdzawych liści czas, kaloszy, peleryn i mgły
Jesień trwa - szpetnej aury czas
Pod płaszcze się pcha, wyziębia nam serca - wiatr